Ενωτική Πρωτοβουλία Ευαγγελισμού:Ο αγώνας συνεχίζεται, πιο έντονος, πιο μαχητικός, πιο συντονισμένος

26

Την Κυριακή 12/02/12 ο λαός μίλησε. Το ατελείωτο ποτάμι κόσμου που πλημμύρισε την Αθήνα, και όλες τις πόλεις της Ελλάδας δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνείας..ο εκβιασμός της χούντας που μας κυβερνάει δεν έγινε αποδεκτός. Στο «δίλλημα».. χρεοκοπία ή χρεοκοπία που απηύθυνε η «κυβέρνηση», η απάντηση ήταν είστε ήδη χρεωκοπημένοι, τσακιστείτε και φύγετε!!

 

Παρά τη μεγαλειώδη κινητοποίηση, η οποία αψήφησε την πρωτόγνωρης έκτασης καταστολή με χημικά αέρια και ωμή βία από τις αστυνομικές δυνάμεις, το δεύτερο μνημόνιο πέρασε το κατώφλι, και όχι μόνο, της βουλής. Η κυβέρνηση των ανδρείκελων ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, αφού (τυπικά..) έχασαν τον ένα συνέταιρο τους, το ΛΑΟΣ, και αφού διέγραψαν το 25% των βουλευτών τους – δείγμα των τεράστιων πολιτικών πιέσεων που έχουν ασκήσει οι παλλαϊκές κινητοποιήσεις πάνω τους- συνεχίζουν με το άθλιο πρόσχημα της «σωτηρίας» της χώρας να σκοτώνουν το παρόν και το μέλλον των εργαζομένων, των νέων, των συνταξιούχων. Επιμένουν λυσσασμένα να πυροβολούν τους μισθούς, τις συντάξεις, τα νοσοκομεία, την ασφάλιση, την πρόνοια, την παιδεία, κάθε κατάκτηση των εργαζομένων και των νέων.

Τις επόμενες ημέρες ξεκινάει η ψήφιση ειδικών εφαρμοστικών νόμων για την υλοποίηση του μνημονίου 2. Στο πλαίσιο αυτό από χθες άρχισε η μαύρη προπαγάνδα για την υποτιθέμενη «επιτυχία» του κουρέματος, με σκοπό να επιταχυνθούν και να οξυνθούν οι επιθέσεις σε όλα τα επίπεδα, χωρίς αντιδράσεις.

                Ειδικότερα για τον πολύπαθο χώρο της υγείας ήδη έχει κατατεθεί νέο πολυνομοσχέδιο, το οποίο, παράλληλα με την υλοποίηση προηγούμενων ψηφισμένων νόμων, έρχεται να σαρώσει μια σειρά περιφερειακά και μικρότερα νοσοκομεία μειώνοντας τις κλίνες, καταργώντας οργανισμούς, στρώνοντας το έδαφος για απολύσεις και εφεδρείες. Παράλληλα κόβουν τις συνταγές, διαλύουν την πρόνοια, οδηγώντας στον καιάδα κάθε αδύναμο, μεταφέρουν τα ΒΑΕ στον αιώνα τον άπαντα. Παράλληλα προωθούν τις ελαστικές μορφές εργασίας μέσω των δουλεμπόρων-εργολάβων , των ΜΚΟ, των μόνιμα ελαστικών εργασιακών σχέσεων, του μπλοκ παροχής υπηρεσιών. Ενώ έχει ήδη ανακοινωθεί η κατάργηση των ειδικών μισθολογίων (20% μειώσεις μισθών αναδρομικά από 01/01/12) και η μείωση της αμοιβής των εφημεριών κατά 17% (για αρχή..)!!!

Εμπρός σε αυτή τη κατάσταση δεν υπάρχει χώρος για καμία αναβλητικότητα, καμία αναμονή, καμία υποχωρητικότητα. Αυτό δε σημαίνει πως δεν υπάρχουν σε όλους ερωτήματα: κάναμε τόσες απεργίες, γεμίσαμε τόσες πλατείες, τι άλλοι μπορεί να γίνει; Ερωτήματα που πολλές φορές οδηγούν σε απογοήτευση και απραγία, ενδεχομένως μια στάση αναμονής για τις εκλογές, σαν το σημείο της οριστικής τιμωρίας. Όμως είναι σαφές πως ακόμα και οι εκλογές έχουν αναβληθεί μέχρι τώρα δύο φορές και τίποτε δεν μας εγγυάται ότι δεν θα αναβληθούν άλλες τόσες και περισσότερες. Ο μόνος σίγουρος δρόμος, ο οποίος εγγυάται και τη μεγαλύτερη δυνατή έκφραση της λαϊκής βούλησης την ώρα των εκλογών, είναι το ίδιο το λαϊκό και εργατικό κίνημα. Μια κυβέρνηση που δεν υπολογίζει τη καθολική κοινωνική διαμαρτυρία την ανατρέπεις. Και έχει έρθει η ώρα να ανατραπεί αυτή η κυβέρνηση και κάθε επίδοξος διαχειριστής της ίδιας πολιτικής.

                Βέβαια, ο δρόμος για την ανατροπή δεν περνάει μέσα από κατακερματισμένες, σχεδόν κομματικές, κινητοποιήσεις συμβολικού χαρακτήρα. Είναι σαφές πως αν κάναμε σε χρόνο κάποιων εβδομάδων ότι κάναμε στη διάρκεια δύο χρόνων θα είχαμε ξεμπερδέψει από την εποχή του μνημονίου 1. Η πραγματικότητα αυτή δεν αναιρεί τη σημασία της μάχης που έχει δοθεί όλο αυτό το διάστημα, καταδεικνύει, όμως, πως απαιτείται γενικευμένος αγώνας πολιτικής ανυπακοής, και γενική πολιτική απεργία με στόχο τη διαγραφή του χρέους και μαζί με αυτό, τη διαγραφή των κυβερνήσεων της χρεοκοπίας.

                Απαιτείται ένας παρατεταμένος, διαρκής αγώνας που θα περιλαμβάνει όλους τους κλάδους και όλες τις μορφές: καταλήψεις, μπλοκαρίσματα κόμβων, παράλυση όλων των ζωτικών λειτουργιών της οικονομίας. Μαχητικές διαδηλώσεις, οργανωμένες με τέτοιο τρόπο που να εξασφαλίζουν την αυτοάμυνα του κινήματος ενάντια στο κράτος και το παρακράτος. Αυτός είναι ο δρόμος για τη νίκη.

                Σε αυτό το πλαίσιο εκτιμούμε πως κινήθηκε και η κινητοποίηση των προηγούμενων εβδομάδων στον Ευαγγελισμό, ενάντια στο ενιαίο μισθολόγιο και στο σύνολο της πολιτικής που ακολουθείται. Αμεσοδημοκρατικά, μέσα από τις συνελεύσεις. Με συμμετοχή όλων των εργαζομένων μέσα από την ανοιχτή συντονιστική επιτροπή. Με λογική ανατροπής και όχι διαμαρτυρίας, παραλύοντας την οικονομική κίνηση και άλλες ζωτικές λειτουργίες του νοσοκομείου. Ενωτικά, σε συντονισμό με όλο το κίνημα στην υγεία. Πάνω από όλα μαζικά φτάνοντας να κάνουμε πορεία με πάνω από 250 εργαζομένους του ευαγγελισμού, ίσως τη μεγαλύτερη των τελευταίων χρόνων.

                Η κινητοποίηση αυτή δημιούργησε σημαντικά προβλήματα σε όλους τους συνεργάτες της δοτής κυβέρνησης στο νοσοκομείο, ενώ προκάλεσε τρόμο γιατί για πρώτη φορά φάνηκε το ενδεχόμενο το μεγαλύτερο νοσοκομείο της χώρας να ξεσηκωθεί μαζί με όλους τους εργαζόμενους. Ως εκ τούτου και πολεμήθηκε σκληρά. Δυστυχώς, αρνητικότατο ρόλο έπαιξε το ΠΑΜΕ, το οποίο από την αρχή αντιτάχθηκε στον αποφασιστικό χαρακτήρα της κινητοποίησης, επιχείρησε να την καπελώσει και να την οδηγήσει στη στενή κομματική του αγκαλιά. Κατά τραγικό τρόπο ανέλαβε σχεδόν εργολαβικά να κάνει κομματική πανκινητοποίηση ώστε να καταφέρει να πάρει την τελευταία συνέλευση και να καταστείλει τον αγώνα. Ήταν χαρακτηριστικό το πώς ώθησε σε πλήρη απομαζικοποίηση κάθε παραπέρα κίνηση του σωματείου..

                Η εμπειρία αυτή πρέπει να αποτιμηθεί από όλους τους εργαζόμενους και με μεγαλύτερη εμπειρία και αποφασιστικότητα να προχωρήσουμε σε νέες κινητοποιήσεις άμεσα.

                Την τελευταία εβδομάδα με βάση τις παραπάνω εξελίξεις, στην υγεία και γενικότερα, κλιμακώθηκαν οι κινητοποιήσεις σε πολλά νοσοκομεία, στις οποίες έγιναν και μαζικές επισχέσεις εργασίας από τους γιατρούς για τις απλήρωτες εφημερίες. Στο χορό των κινητοποιήσεων πρέπει να ξαναμπεί και ο ευαγγελισμός, βγαίνοντας από τη φορμόλη στη οποία επιχειρούν να μας βάλουν τις τελευταίες εβδομάδες. Όλο το προσωπικό μόνιμοι και συμβασιούχοι σαν μια γροθιά

Με αυτή τη λογική, και όχι σαν μια ντουφεκιά στον αέρα, καλούμε σε:

-συμμετοχή στην πανυγειονομική απεργία της Πέμπτης 23/02/12, την οποία αποφάσισαν δεκάδες συνελεύσεις σωματείων σε όλη την Ελλάδα και υιοθέτησαν ΠΟΕΔΗΝ και ΕΙΝΑΠ.

νέα γενική συνέλευση του ΣΕΝΕ άμεσα.

ΕΝΩΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ

Ανεξάρτητο αριστερό σχήμα στον ευαγγελισμό