Ο Βενιζέλος αφού «έσωσε» τη χώρα θέλει να «σώσει» και τους δανειολήπτες Δημοσίους Υπαλλήλους!

37

Ο Υπουργός Οικονoμικών κ Βενιζέλος αφού με τις πολιτικές που συνομολόγησε με την τρόικα «έσωσε» τη χώρα επιχειρεί τώρα να «σώσει» και τους Δημοσίου υπαλλήλους που έχουν πάρει στεγαστικό δάνειο. Είναι όμως έτσι ή μήπως κάτι άλλο κρύβεται πίσω από τις ανακοινώσεις του για μείωση των δόσεων των δανείων στο 30% του ατομικού εισοδήματος ή το 40 % του Οικογενειακού;

Η πραγματικότητα σήμερα βέβαια είναι σαφώς διαφορετική αφού ο υπουργός δεν αναγνωρίζει ότι:

1. Το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων χορηγούσε δάνεια που έφταναν μέχρι και το 60% του ατομικού και οικογενειακού εισοδήματος κατά παρέκκλιση των πιστωτικών ορίων που είχε θέσει για τη δανειοδότηση η Τράπεζα της Ελλάδας που είχε ορίσει ως ανώτερο όριο το 30% του ατομικού και σε κάθε περίπτωση όχι πάνω από το 40% του οικογενειακού. Αυτό σημαίνει ότι τα επιπλέον ποσά δόθηκαν σαν δάνεια χωρίς να τηρούνται οι υγιείς πιστωτικοί κανόνες και μπορούν και πρέπει να αμφισβητηθούν και να μην πληρωθούν.

2. Η μείωση μονομερώς από την κυβέρνηση των μισθών των Δημοσίων Υπαλλήλων στην καλύτερη περίπτωση κατά 35% και σε αρκετές περιπτώσεις κατά 50 ή και 60%, έχουν οδηγήσει χιλιάδες ΔΥ σε αδυναμία εξυπηρέτησης των δανείων. Άλλωστε ήδη το Ταμείο Παρακαταθηκών και δανείων έχει προχωρήσει σε ρυθμίσεις διεύρυνσης του χρόνου αποπληρωμής προκειμένου να μειωθούν οι δόσεις, χωρίς όμως να προχωρήσει σε διαγραφή έστω μέρους του κεφαλαίου, με αποτέλεσμα το τελικό ποσό που καλούνται να καταβάλουν οι δανειολήπτες λόγω και της επιβάρυνσης από τους τόκους να αυξάνεται ακόμα περισσότερο.

3. Τα δάνεια που δίνονται από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων επειδή εισπράττονται μέσα από τη μισθοδοσία ή παρακρατούνται από τις συντάξεις έχουν οδηγήσει χιλιάδες Δημοσίους Υπαλλήλους και συνταξιούχους να έχουν μηδενικά ή πολύ μικρά εκκαθαριστικά, χωρίς να έχουν οι δανειολήπτες ΔΥ τη δυνατότητα, όπως συμβαίνει με τα δάνεια των Τραπεζών, να προχωρήσουν μονομερώς σε παύση πληρωμών.

4. Το πιο σημαντικό όμως είναι και αυτό δεν λέει ο κ Βενιζέλος ότι λόγω τόσο της παραβίασης των «υγιών» πιστωτικών κανόνων από τα πιστωτικά ιδρύματα και το Ταμείο Παρακαταθηκών όσο και της αποψίλωσης των εισοδημάτων τα δάνεια δεν μπορούν να πληρωθούν πλέον και απαιτείται ένα γενναίο κούρεμα του αρχικού δανείου καθώς επίσης και το κούρεμα των τόκων.

 

Ο κ Βενιζέλος λοιπόν με την πρότασή του ζητά να πληρωθούν τα δάνεια στο σύνολό τους, φουσκωμένα μάλιστα με επιπλέον τόκους και απλώς διευρύνει το χρόνο αποπληρωμής.

Έχοντας υπόψη τα παραπάνω η Αυτόνομη Παρέμβαση σε πρόσφατη συνέντευξη τύπου σχετικά με τα στεγαστικά αλλά και καταναλωτικά δάνεια κατέθεσε συγκεκριμένη πρόταση (δείτε το σύνολο της πρότασης εδώ) απομείωσης των δανείων από τις εμπορικές τράπεζες, και όχι μόνο, με στόχο την ουσιαστική ελάφρυνση των εργαζόμενων δανειοληπτών.

Ακολουθεί το τμήμα των συγκεκριμένων προτάσεων που κατέθεσε η Αυτόνομη Παρέμβαση.

• Για κάθε οικογενειακό εισόδημα (αθροιστικά εάν είναι οικογενειακό), που προέρχεται αποδεικτικά από σχέση μισθωτής εργασίας (πλήρους ή μερικής), από μπλοκάκια παροχής υπηρεσιών, συντάξεις και επιδόματα ανεργίας και το οποίο μειώθηκε εξαιτίας απόλυσης, απώλειας της οποιασδήποτε μορφής εργασίας ακουσίως (κλείσιμο επιχειρήσεων, συγχώνευση κ.ά.), άσκησης «δημοσιονομικών» περιοριστικών πολιτικών, επιβολής χαρατσιών, κατάργησης επιδομάτων ανεργίας, μονομερούς νομοθετικής ή εργοδοτικής πρωτοβουλίας (μείωση ημερών εργασίας) προτείνομε την απομείωση των δανειακών τους υποχρεώσεων, σε ετήσια ή μηνιαία βάση, αντίστοιχη της μείωσης των αποδοχών τους.

Σε καμιά όμως περίπτωση η μηνιαία καταβολή δόσεων δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει το 30% των μηνιαίων ατομικών ή οικογενειακών αποδοχών (υγιής σχέση εισοδήματος προς δανειακή υποχρέωση σύμφωνα με τις οδηγίες της Τράπεζας της Ελλάδος).

• Όταν το ατομικό ή οικογενειακό εισόδημα δεν υπερβαίνει αυτό που λογίζεται ως «όριο φτώχειας» τότε η δανειακή υποχρέωση διαγράφεται συνολικά και οριστικά (υπέρτερο αγαθό ή αξιοπρεπής διαβίωση και η υγεία). Με βάση τα επίσημα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ το «όριο φτώχειας» ορίζεται για ένα άτομο στα 6.900 ευρώ και για νοικοκυριά με δύο ενήλικες και δύο εξαρτώμενα παιδιά ηλικίας κάτω των 14 ετών στα 14.500 ευρώ (βλ. Δελτίο Τύπου ΕΛΣΤΑΤ 9/12/2010).

• Όσα δάνεια χορηγήθηκαν με ευθύνη των τραπεζών αγνοώντας τα υγιή πιστοδοτικά δεδομένα (χαλάρωση πιστωτικών κριτηρίων) απομειώνονται ισόποσα έως του ποσού καταβολής δόσεων που δεν υπερβαίνει αυτή του 30% των μηνιαίων αποδοχών και δεν οδηγεί τα εναπομείναντα εισοδήματα κάτω από το «όριο φτώχειας».

• Οι προτεινόμενες ρυθμίσεις δεν μπορούν να συμπεριλάβουν και/ή άλλες εμπράγματες ασφάλειες από αυτές που συνομολογήθηκαν μεταξύ τράπεζας και δανειολήπτη στην αρχική σύμβαση. σε αντίθεση με την εντεινόμενη πρακτική των τραπεζών που προχωρούν σε ρυθμίσεις δανείων με πρόσχημα το μεγαλύτερο χρόνο αποπληρωμής, μικρότερο σχετικά επιτόκιο και υποχρεωτική την προσημείωση ακινήτου. Η πρακτική αυτή οδηγεί μαθηματικά σε μεγαλύτερη επιβάρυνση του δανειολήπτη από άποψη τόκων και τον εκθέτει επιπλέον στον κίνδυνο διεκδίκησης του ακινήτου από την τράπεζα, σε περίπτωση αδυναμίας εξυπηρέτησης του υφιστάμενου δανείου. Αξίζει να σημειωθεί εδώ πως από τις ρυθμίσεις που κάνουν οι τράπεζες σήμερα για δάνεια που δεν εξυπηρετούνται, σύμφωνα με στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος, τρία στα δέκα δεν εξυπηρετούνται από τον πρώτο κιόλας μήνα (!), δύο στα δέκα στους επόμενους τρεις μήνες (χωρίς για τα υπόλοιπα να συνυπολογίζεται η ταχύτατα περαιτέρω επιδείνωση της οικονομίας).