Νοσοκομείο Κομοτηνής: Στο έλεος των μνημονιακών πολιτικών

42

Το νοσοκομείο Κομοτηνής καλύπτει έναν ολόκληρο νομό. Με την έννοια αυτή βρίσκεται σε καθημερινή εφημερία. Ωστόσο στο νοσοκομείο σήμερα εργάζονται γύρω στα 500 άτομα, εκ των οποίων τα 150 είναι γιατροί, αριθμός που βαίνει μειούμενος εξαιτίας των συνεχών συνταξιοδοτήσεων και των ανύπαρκτων αντικαταστάσεων. Μόνο από τους νοσηλευτές αποχώρησαν 33 και δεν προσλήφθηκε κανένας ελέω Μνημονίου, με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό για τις συνθήκες εργασίας των υπόλοιπων εργαζομένων.

 

Ένας μόνιμος και ένας επίκουρος μοιράζονται τις εφημερίες του μήνα στη ΜΕΘ

Οργανικές θέσεις γιατρών μένουν κενές, όπως μας λέει ο διευθυντής της παθολογικής κλινικής του νοσοκομείου Μιλτιάδης Παπαϊωακείμ και ταυτόχρονα εκπρόσωπος τύπου της ένωσης των νοσοκομειακών γιατρών της περιφέρειας. Πιο συγκεκριμένα μας αναφέρει το παράδειγμα της ΜΕΘ του νοσοκομείου, που λειτουργεί με έναν γιατρό μόνιμο και έναν επίκουρο. Αποτέλεσμα είναι να εφημερεύουν 15 ημέρες τον μήνα έκαστος. Πληρώνονται αυτές οι εφημερίες; Όχι, μας απαντά ο κύριος Παπαϊωακείμ. Έχουμε να πληρωθούμε εφημερίες από τον Ιούνιο και υπάρχουν εκκρεμείς πληρωμές από τον Ιανουάριο, γι’ αυτό ήδη έχει δημιουργηθεί ένα σημαντικό χρέος του νοσοκομείου.

Το ζήτημα είναι ότι ναι μεν έχουν προσφύγει δικαστικά γιατροί, αλλά είναι άγνωστο αν θα πάρουν τα χρήματα που τους οφείλονται. Το αναισθησιολογικό λειτουργεί σήμερα μόνο με 3 αναισθησιολόγους. Τα προγράμματα των εφημεριών που προτείνονται από τους διευθυντές των κλινικών και συντάσσονται από το επιστημονικό συμβούλιο του νοσοκομείου δεν γίνονται αποδεκτά από τον διοικητή του νοσοκομείου επειδή ξεφεύγουν από τους μνημονιακούς προϋπολογισμούς. Αποτέλεσμα; Όπως μας λένε: “Μη ασφαλείς εφημερίες”. Μάλιστα έχουμε και το φαινόμενο της “εφημερίας τομέα”, δηλαδή ένας π.χ. ΩΡΛ να μπορεί εξετάσει έγκυο.

Ο ίδιος διεκτραγωδεί και τα μισθολογικά των γιατρών. Με 32 χρόνια υπηρεσία και συντονιστής διευθυντής παίρνει 2.300 τον μήνα πριν από τις νέες περικοπές. Η δε κατάσταση των νεότερων γιατρών είναι απλώς τραγική. Ο ειδικευόμενος με το ζόρι φτάνει τα 900 ευρώ τον μήνα. Το κονδύλι για τις εφημερίες του νοσοκομείου μειώθηκε περίπου στο μισό, από 260.000 ευρώ τον μήνα σε 140.000 ευρώ. Μάλιστα για να καλύψει τα κενά του ιατρικού προσωπικού το νοσοκομείο προσλαμβάνει γιατρούς με το μπλοκάκι, που ναι μεν πληρώνονται κανονικά αλλά ουσιαστικά είναι συμβασιούχοι. Όλες οι κλινικές λειτουργούν με μειωμένο προσωπικό. “Εγώ είμαι τυχερός” μας λέει ο κύριος Παπαϊωακείμ “γιατί έχω μόνο τρεις κενές οργανικές θέσεις στην κλινική μου. Οι άλλες έχουν σαφώς περισσότερους”. Όσο για τις εφημερίες; Οι γιατροί εξακολουθούν να κάνουν τις εφημερίες που πρέπει και είναι άγνωστο αν ποτέ θα τις πληρωθούν.
 
Η εταιρεία για την καθαριότητα παρέχει διοικητικό προσωπικό και τραυματιοφορείς

Ο Αλέξανδρος Σπανός ανήκει στο παραϊατρικό προσωπικό και είναι εκπρόσωπος της “Αυτόνομης Παρέμβασης” των Υγειονομικών. Κάνει λόγο για την ιδιωτική εταιρεία που έχει αναλάβει την καθαριότητα και τη φύλαξη του νοσοκομείου, αλλά προσθέτει πως παρέχει στο νοσοκομείο ακόμη και διοικητικό προσωπικό αλλά και τραυματιοφορείς. Ταυτόχρονα επισημαίνει και τον κίνδυνο που διατρέχουν οι αιρετοί εκπρόσωποι των εργαζομένων στο Δ.Σ. δεδομένου ότι δέχονται μηνύσεις από τις ιδιωτικές εταιρείες επειδή διάλεξε το Δ.Σ. τη μία ή την άλλη εταιρεία. Μάλιστα ενδεχομένως να κινδυνεύουν με τα νέα δεδομένα και με παραπομπή στο πειθαρχικό, με ό,τι αυτό συνεπάγεται και μάλιστα για αποφάσεις που συνήθως ψηφίζονται από τα μη αιρετά μέλη του νοσοκομείου.

Τα βασικά προβλήματα του νοσοκομείου, μας λέει ο κ. Παπαϊωακείμ, είναι η υποχρηματοδότηση, η υποστελέχωση και η αδυναμία ιατρικής εκπαίδευσης αλλά και εκπαίδευσης των νέων γιατρών. Ταυτόχρονα μείζον πρόβλημα δημιουργείται και από την τάση φυγής που έχουν πολλοί ειδικευόμενοι, γιατί πολύ απλά δεν βλέπουν μέλλον στη χώρα. Θα μείνουμε χωρίς στελέχη, μας λένε, και αυτό είναι ίσως το πιο δύσκολο για τη συνέχεια. Τους ρωτάμε ποια είναι η λύση κατά τη γνώμη τους. Μόνο αν ανατραπεί η παρούσα πολιτική και υπάρξει από μια κυβέρνηση μια πολιτική στήριξης της δημόσιας υγείας.

Βράδυ Πέμπτης, ακόμη μια νύχτα εφημερίας για το Σισμανόγλειο Νοσοκομείο Κομοτηνής. Μέσα σ’ αυτό το κτήριο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό προσπαθούν κάτω από αντίξοες συνθήκες. Και ξέρουν ότι το φως που φαίνεται στην άκρη του τούνελ είναι το τρένο του Μνημονίου που έρχεται καταπάνω τους και πάνω στους ασθενείς. Ελλάδα 2012 ή μήπως 1960;

Ρεπορτάζ: Σταμάτης Σακελλίων

Πηγή: Αυγή