Και απολύεσαι και εξαγοράζεις και σου «κλέβουν» τις εισφορές!

30

Μια από τις νέες «εκσυγχρονιστικές» ιδέες του κ. Μανιτάκη και της συγκυβέρνησης είναι η δήθεν εθελούσια έξοδος από το Δημόσιο, με εξαγορά τριών χρόνων υπηρεσίας όσων προσεγγίζουν τα όρια συνταξιοδότησης.

Το μέτρο αυτό περιλαμβάνεται στις συμπληρωματικές διατάξεις του σχ νόμου που διαλύει τις δημόσιες υπηρεσίες και παρουσιάζεται με τυμπανοκρουσίες στα σημερινά μέσα ενημέρωσης, ως μια λύση, για να αποφύγουν κάποιοι εργαζόμενοι την απόλυση.

Όμως πίσω από το «τυρί υπάρχει και η φάκα» που έχει στήσει η συγκυβέρνηση για να υλοποιήσει τους μνημονιακούς στόχους, που δεν είναι άλλοι από το ξεχαρβάλωμα των δημόσιων υπηρεσιών και τη δραματική μείωση του προσωπικού τους.

Βλέποντας τη σχετική διάταξη έχουμε να επισημάνουμε τα εξής:

1. Δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση για εθελούσια συνταξιοδότηση αλλά για βίαιο εξαναγκασμό αφού οι εργαζόμενοι αυτοί ή θα τεθούν σε διαθεσιμότητα και θα απολυθούν η θα αναγκαστούν να πληρώσουν ένα μεγάλο ποσό για εξαγορά προκειμένου να μπορούν να συνταξιοδοτηθούν.

2. Θα καταβάλλουν ασφαλιστικές εισφορές για τρία χρόνια και για την επικουρική ασφάλιση θα αναγκαστούν να καταβάλουν και την εργοδοτική εισφορά.

3. Το πιο όμως «εντυπωσιακό» είναι ότι τα ποσά που θα καταβάλλουν σύμφωνα με τη σχετική διάταξη δεν θα προσμετρηθούν στη σύνταξη αλλά θα καταβληθούν για να αποκτήσουν δικαίωμα συνταξιοδότησης. Μιλάμε δηλαδή για καθαρή κλοπή των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων.

Όσοι ίσως δεν αντιλαμβάνονται ούτε αυτούς τους κινδύνους, έχουμε να τους πούμε ότι ακόμα και στην περίπτωση της συνταξιοδότησης, τους περιμένει η νέα δραματική μείωση των κύριων και επικουρικών συντάξεων. Οι ρυθμίσεις Λοβέρδου από το 2010 για εγγυημένη κύρια σύνταξη 360 € και απόσυρση του κράτους από τις επικουρικές σε συνδυασμό με τις δραματικές αλλαγές στο ύψος των επικουρικών και των εφάπαξ μάλλον θα τους προσγειώσει απότομα.

Τέτοιοι σχεδιασμοί μόνο από νοσηρά μυαλά μπορεί να υπάρχουν. Δυστυχώς όμως στη μνημονιακή περίοδο αυτά δεν αποτελούν απλώς σχεδιασμούς, αλλά μια βάρβαρη πραγματικότητα που βρίσκεται σε εξέλιξη.

Δείτε τη σχετική διάταξη

Οι υπάλληλοι της υποπαραγράφου Ζ.2.1 του ν. 4093/2012, οι οποίοι συνταξιοδοτούνται με βάση τις συνταξιοδοτικές διατάξεις του Δημοσίου και τίθενται σε διαθεσιμότητα, μπορούν είτε να αναγνωρίσουν πλασματικό χρόνο, που δεν θα υπερβαίνει τα τρία έτη και έως τη συμπλήρωση των κατά περίπτωση απαιτούμενων προϋποθέσεων για την άμεση καταβολή κύριας και επικουρικής σύνταξης, μερίσματος και εφάπαξ βοηθήματος από το Δημόσιο και τους αντίστοιχους φορείς κοινωνικής ασφάλισης, είτε να εισπράξουν τις αποδοχές διαθεσιμότητας έως τη λήξη αυτής και να αναγνωρίσουν πλασματικό χρόνο που δεν θα υπερβαίνει τα δύο έτη, εφόσον υποβάλουν αίτηση παραίτησης από την Υπηρεσία, εντός ενός μηνός από την ημερομηνία που τίθενται σε διαθεσιμότητα.
Για την αναγνώριση του ανωτέρω χρόνου δεν λαμβάνονται υπόψη, όσον αφορά την κύρια σύνταξη, οι διατάξεις της παρ. 4 του άρθρου 17 του ν. 3865/2010 (Α 120) και όσον αφορά την επικουρική σύνταξη, οι διατάξεις του άρθρου 40 του ν. 3996/2011, όπως ισχύουν.
Ο ανωτέρω πλασματικός χρόνος λαμβάνεται υπόψη μόνο για τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος για κύρια και επικουρική σύνταξη, μέρισμα και εφάπαξ βοήθημα.
Για την αναγνώριση του εν λόγω χρόνου, κατά το μέρος που αφορά την κύρια σύνταξη του Δημοσίου, εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις του δευτέρου και τρίτου εδαφίου της παρ. 2 του άρθρου 17 του ν. 2084/1992 (Α 165), και κατά το μέρος που αφορά την επικουρική σύνταξη, το μέρισμα και το εφάπαξ βοήθημα των αντιστοίχων φορέων, καταβάλλονται εκ μέρους του ασφαλισμένου υπαλλήλου οι προβλεπόμενες ασφαλιστικές εισφορές ασφαλισμένου και εργοδότη. Οι αναλογούσες ασφαλιστικές εισφορές υπολογίζονται επί των συνταξίμων αποδοχών, όπως αυτές ισχύουν κατά περίπτωση, λαμβανομένων υπόψη και των διατάξεων της περ. α΄ της παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 4024/2011.