Νοσοκομείο Παπανικολάου: Μία νοσηλεύτρια σε δύο θέσεις την ίδια ώρα

39

Εξουθενωμένοι και τραγικά λίγοι είναι οι νοσηλευτές και οι γιατροί στο νοσοκομείο Παπανικολάου οι οποίοι καθημερινά προσπαθούν να καλύψουν τις ανάγκες ασθενών απ’ όλη την Βόρεια Ελλάδα. Από το 2009 μέχρι και σήμερα έχουν γίνει 431 συνταξιοδοτήσεις προσωπικού

χωρίς φυσικά αυτό να έχει καλυφθεί εφόσον από τότε δεν έχει γίνει καμία πρόσληψη. Έτσι σήμερα υπηρετούν 897 άτομα και αναμένεται το αμέσως επόμενο διάστημα ανάλογος αριθμός εργαζομένων να αποχωρήσει αφού ο μέσος όρος ηλικίας των εργαζομένων είναι 53 έτη.

Σήμερα το σωματείο του νοσοκομείου παραχώρησε συνέντευξη τύπου τονίζοντας ότι ο μόνος λόγος για τον οποίο το νοσοκομείο κρατιέται μέχρι σήμερα όρθιο είναι το φιλότιμο των εργαζομένων.

Το βράδυ προϊσταμένη, το πρωί νοσηλεύτρια

Χαρακτηριστικό της εντατικοποιημένης εργασίας του νοσηλευτικού προσωπικού είναι, όπως ανέφερε ο πρόεδρος του σωματείου Κ. Χονδρόπουλος ότι μια νοσηλεύτρια καλείται να δουλέψει την ίδια στιγμή σε δύο διαφορετικές κλινικές σε διαφορετικούς ορόφους και στο ωράριό της πρέπει να αντιμετωπίσει τις ανάγκες 37 ασθενών που χρήζουν υπηρεσιών όπως π.χ. παροχή οξυγόνου κ.α.

Πολλές είναι οι περιπτώσεις όπου μια εργαζόμενη που δουλεύει κυκλικό ωράριο καλείται το βράδυ να είναι νοσηλεύτρια και το επόμενο πρωί προϊσταμένη άλλου τμήματος. Στο μεταξύ οι εργαζόμενοι πρέπει να καλύψουν τεράστιες αποστάσεις ακόμη και στην ίδια βάρδια καθώς η μία κλινική μπορεί να απέχει από την άλλη δύο χιλιόμετρα λόγω της χωροταξίας του νοσοκομείου.

Μειώθηκαν οι κλίνες, έκλεισε οι πνευμονολογική

Να αναφερθεί ότι λόγω της έλλειψης προσωπικού ήδη έχουν κλείσει κλίνες στην μονάδα μεταμόσχευσης μυελού των οστών, στην μονάδα εντατικής θεραπείας (από τις 12 λειτουργούν οι 8), την στιγμή που γίνεται αγώνας δρόμου για να βρεθεί ένα κρεβάτι και να σωθούν ζωές. Παράλληλα, όπως σημειώνουν οι εργαζόμενοι, κλείνουν πνευμονολογικές κλινικές και δεν αξιοποιείται η εμπειρία που διαθέτει το Νοσοκομείο σαν πρώην Κέντρο νοσημάτων Θώρακος την στιγμή που είναι σε έξαρση η φυματίωση ανθεκτικού τύπου. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι οι ασθενείς να ωθούνται σε ιδιωτικές κλινικές και όσοι δεν μπορούν να περιμένουν με κίνδυνο της ζωής τους σε λίστες.

Τραγική ειρωνεία αποτελεί και το γεγονός ότι στο νοσοκομείο Παπανικολάου λόγω της έλλειψης προσωπικού υπολειτουργεί και το κυτταρολογικό στο οποίο δεν υπάρχουν μόνιμοι εργαζόμενοι, έτσι το Τεστ Παπανικολάου γίνεται με πολύ αργούς ρυθμούς και σπάνια.

Όπως ανέφερε η Ελένη Σιώτου, μέλος του Δ.Σ. του σωματείου, το κυταρρολογικό ενώ χρειάζεται τρεις γιατρούς και 4 ειδικευόμενους τώρα εργάζεται μόνο μία επικουρική για έναν χρόνο και προλαβαίνει να ασχοληθεί μόνο με τα επείγοντα περιστατικά.

Σε κατάσταση συναγερμού το τμήμα Επειγόντων

Σοβαρό πρόβλημα αντιμετωπίζει και το ΤΕΠ (τμήμα επειγόντων περιστατικών) στο οποίο οι εργαζόμενοι από 17 (που ήταν ήδη λίγοι) έμειναν 13 και έχουν να καλύψουν το 24ωρο 650 άτομα τα οποία χρήζουν άμεσης βοήθειας.

“Το νοσηλευτικό προσωπικό έχει εξαθλιωθεί, κάθε μέρα αναγκάζεται να δουλεύει και σε άλλα τμήματα. Το πρόβλημα δεν αφορά φυσικά μόνο τους εργαζόμενους αλλά κυρίως τους ασθενείς καθώς μειώνεται η ποιότητα της παροχής υγειονομικής περίθαλψης” δηλώνει η Ανδρομάχη Γεωργιάδου εργαζόμενη στο ΤΕΠ.

Φυσικά και ρεπό δεν δίνονται ούτε και άδεις έτσι ένας εργαζόμενος καταλήγει να εργάζεται 15 μέρες συνεχόμενα υπερβαίνοντας τα ανθρώπινα όρια της κόπωσης.

“Πρόκειται για παραβίαση βασικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, όπως η μη καταβολή υπολοίπου της κανονικής άδειας του 2014 και οφειλόμενα ρεπό συνολικά στους εργαζόμενους του Νοσοκομείου περί τις 5000 ημέρες” τονίζει συγκεκριμένα το σωματείο

Από τους 762 νοσηλευτές συνταξιοδοτήθηκαν οι 228 τα τελευταία χρόνια με αποτέλεσμα οι νοσηλευτές να πρεπει να καλύψουν βάρδιες όλες τις ημέρες του χρόνου.

“Γιατροί και νοσηλευτές βρίσκονται σε έναν διαρκή συναγερμό” δηλώνει η Συμέλα Τεμερτζίδου, νοσηλεύτρια και μέλος του ΔΣ. Του σωματείου επισημαίνοντας πως τίθεται ζήτημα δημόσιας υγείας που αφορά τόσο τους εργαζόμενους όσο και τους πολίτες πολλοί από τους οποίους δεν έχουν πρόσβαση στο νοσοκομείο.

Με βάση τα στοιχεία του Οργανισμού, στους περισσότερους κλάδους τα κενά αγγίζουν το 50% των αναγκών.

Κατακόρυφη είναι και η μείωση του προϋπολογισμού του νοσοκομείου ο οποίος από 110 εκ. που ήταν τα χρόνια προ Μνημονίου, το 2012 έπεσε στα 67 εκ. ενώ για το 2015 ανέρχεται μόλις στα 35 εκ.

Εξαθλιώνονται οι εργαζόμενοι, θησαυρίζουν οι ιδιοκτήτες στις εργολαβικές εταιρείες

Μεγάλα προβλήματα δημιουργούνται τέλος και στο θέμα της καθαριότητας και του επισιτισμού. Επειδή δεν γίνονται προσλήψεις σε προσωπικό το νοσοκομείο έχει προχωρήσει σε συνεργασία με εργολαβικές εταιρείες. Πέρα από το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι στις εταιρείες αυτές εργάζονται σε άθλιες συνθήκες εξοντωτικά ωράρια, χαμηλούς μισθούς κτλ.οι υπηρεσίες  παρέχονται  ..κατά βούληση της εταιρείας.

Χαρακτηριστικό είναι ότι την πρωτοχρονιά οι ασθενείς κινδύνευσαν να μείνουν χωρίς φαγητό γιατί η εταιρεία με την οποία συνεργαζόταν το νοσοκομείο αποφάσισε να σταματήσει την παροχή υπηρεσιών λόγω αντιδικιών με το νοσοκομείο.

Οι εργαζόμενοι ζητούν άμεσα προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με πλήρη εργασία για την κάλυψη των πάγιων αναγκών που υπάρχουν. “Όπως μέχρι σήμερα έχει αποδειχθεί η “λύση” των ιδιωτικών συνεργείων κοστίζει περισσότερο και δημιουργεί εργαζόμενους απλήρωτους και εξαθλιωμένους και εργοδότες να θησαυρίζουν σε βάρος της δημόσιας υγείας” δηλώνουν σε ανακοίνωσή τους προαναγγέλλοντας κινητοποιήσεις.

Συγκεκριμένα την Τρίτη 24 Μαρτίου 2015 και ώρα 12:00 θα πραγματοποιηθεί Γενική Συνέλευση στο αμφιθέατρο του νέου κτιρίου, όπου οι εργαζόμενοι θα αποφασίσουν με ποιες μορφές κινητοποίησης θα προχωρήσουν για την ανάδειξη και την άμεση λύση των παραπάνω προβλημάτων.

“Αυτό που ζούμε δεν είναι μόνο δική μας υπόθεση, καλούμε όλους τους φορείς, τους κατοίκους της περιοχής και τους ασθενείς να παλέψουμε μαζί για αποκλειστικά δημόσιο Νοσοκομείο, που έχει ανάγκη και αξίζει κάθε άνθρωπος” καταλήγουν στην ανακοίνωσή τους.

Πηγή: alterthess.gr

Προηγούμενο άρθροΟλόκληρη η Κοινή Υπουργική Απόφαση για πρόσθετες αμοιβές και εφημερίες
Επόμενο άρθροΕργολαβικές εταιρείες: πώς απομυζούν Δημόσιο και εργαζόμενους