Απάντηση του ΜΕΤΑ στην πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ για τις ΣΣΕ

23
meta-neo

meta-neo

Η πρόταση μας για έναν πραγματικό πανεργατικό συντονισμό

Το ΜΕΤΑ, με αφορμή την πρωτοβουλία που έχουν πάρει συνδικάτα στα οποία έχουν την πλειοψηφία οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, με στόχο «… να οργανώσουμε με τόλμη, το μεγάλο μέτωπο αγώνα για τη διεκδίκηση των απωλειών που είχαμε σε μισθούς, μεροκάματα, συντάξεις και κυρίως της κατάργησης των αντεργατικών νόμων που περιορίζουν ή καταργούν τις ΣΣΕ…», και η οποία μπαίνει για συζήτηση σ’ όλα τα συνδικάτα, θέλει να δηλώσει τα εξής:

1. Σήμερα είναι απολύτως απαραίτητο – μιας και η συμβιβασμένη ηγεσία της ΓΣΕΕ δεν μπορεί να παίξει έναν τέτοιο ρόλο – η συγκρότηση ενός κέντρου αγώνα από ταξικές Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα της ΓΣΕΕ, Νομαρχιακά Τμήματα της ΑΔΕΔΥ, Πρωτοβάθμια Σωματεία, Συνδικαλιστικές Παρατάξεις και Εργατικές Συλλογικότητες, που θα ηγηθεί του αγώνα για την επαναφορά και διεύρυνση των εργατικών, κοινωνικών και δημοκρατικών κατακτήσεων και για τη συγκρότηση ενός ευρύτερου κοινωνικού μετώπου, που θα έχει ως στόχο την ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών, την κατάργηση των μνημονίων και την απαλλαγή της χώρας από τη μνημονιακή επιτροπεία.

Δυστυχώς, η πρωτοβουλία αυτή που παίρνεται από τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ δεν φαίνεται να κινείται προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά σκοπεύει απλώς σε μια ακόμη στενή καταγραφή και προβολή των δυνάμεών του, που στην καλύτερη περίπτωση θα εκφραστεί με κάποια «στενά» παραταξιακά συλλαλητήρια σε όλη την Ελλάδα, όπως έχει γίνει πολλές φορές στο παρελθόν.

Το ΠΑΜΕ δεν μπορεί να μας πείσει για τις καλές του προθέσεις, γιατί πριν από λίγο καιρό και σε μια κρίσιμη φάση του αγώνα ενάντια στην αντιασφαλιστική κυβερνητική μεταρρύθμιση και το φορολογικό -με κορύφωση τη μεγάλη συμμετοχή στην γενική απεργία στις 4 Φλεβάρη-, «φρόντισε», σε συμμαχία με την ΠΑΣΚΕ και τον Παναγόπουλο στη ΓΣΕΕ, να οδηγήσει στην αποκλιμάκωση του αγώνα, προκηρύσσοντας μια 48ωρη απεργία «φάντασμα» την ημέρα συζήτησης του παραπάνω νομοσχεδίου στη Βουλή. Έτσι, έδωσε την πρωτοβουλία στην κυβέρνηση να καθορίσει ουσιαστικά και την ημερομηνία της κινητοποίησης και να μας «οδηγήσει» σε απεργία μέσα στις εορτές του Πάσχα

2. Οι δυνάμεις του ΜΕΤΑ θα συμφωνούσαν με τον συντονισμό και την κοινή δράση μέσα στα συνδικάτα και θα συνυπέγραφαν αυτή την πρωτοβουλία, αν:

α) Εκφράζονταν μια πραγματική και γνήσια διάθεση ενός ευρύτερου συντονισμού, όπως τον έχουμε προσδιορίσει παραπάνω. Για το λόγο αυτό, πρέπει να αφαιρεθεί από το κείμενο η παράγραφος που αναφέρει «… Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες, συνδικάτα, χιλιάδες εργατοϋπάλληλοι που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ…» ως μια ελάχιστη προϋπόθεση, και

β) Συμπεριλαμβάνονταν, στο πλαίσιο των διεκδικήσεων, και η ανάγκη της σύνδεσης της πάλης για την κατάργηση των μνημονίων και τη ρήξη και έξοδο από την ευρωζώνη και την ΕΕ, τη στάση πληρωμών και τη διαγραφή του μεγαλύτερου χρέους. Επίσης, την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας με το σταμάτημα των ιδιωτικοποιήσεων και την επανάκτηση από το Δημόσιο όλων των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασία, την εθνικοποίηση και τον εργατικό – κοινωνικό έλεγχο των τραπεζών, καθώς και την αναδιανομή του παραγόμενου πλούτου υπέρ των εργαζομένων και των λαϊκών.

Η σύνδεση αυτή των επιμέρους αιτημάτων με τα γενικότερα ζητήματα είναι επιτακτικά αναγκαία σήμερα για να μη δημιουργούνται αυταπάτες στους εργαζομένους, γιατί κανένα εργασιακό δικαίωμα δεν θεωρείται δεδομένο και αυτονόητο, ούτε είναι εύκολο να ικανοποιηθεί όσο η χώρα μας βρίσκεται υπό μνημονιακή επιτροπεία.

Ιούλιος 2016
Από το γραφείο Τύπου του ΜΕΤΑ