Φαίνεται ότι η φραστική αντιπαράθεση της πλειοψηφίας της ΠΟΕΔΗΝ με την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας δεν περιορίζεται μόνο στις ανακοινώσεις ή τις ανούσιες αντιπαραθέσεις στο διαδίκτυο, αλλά μεταφέρεται και σε θεσμικές λειτουργίες – αυτή τη φορά με αποκλειστική ευθύνη του Υπουργείου Υγείας.
Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που η ΠΟΕΔΗΝ, παρά το γεγονός ότι είναι η μεγαλύτερη Ομοσπονδία στο χώρο της υγείας, αποκλείεται από τη συμμετοχή σε συσκέψεις αλλά και από τη συγκρότηση επιτροπών. Πρόσφατο παράδειγμα, ο αποκλεισμός της από την κοινή διυπουργική επιτροπή, η οποία συγκροτείται μεταξύ των Υπουργείων Υγείας και Παιδείας για τη ρύθμιση θεμάτων που αφορούν την προπτυχιακή και μεταπτυχιακή εκπαίδευση, την έρευνα και την άσκηση του επαγγέλματος των ιατρών και άλλων επαγγελματιών υγείας.
Παρά το γεγονός ότι στην επιτροπή συμμετέχουν τόσο επιστημονικές ενώσεις όπως ο ΠΙΣ, η ΕΝΕ, ο Σύλλογος Φυσικοθεραπευτών κλπ, όσο και συνδικαλιστικές οργανώσεις όπως η ΟΕΝΓΕ, αποκλείεται η ΠΟΕΔΗΝ. Στην επιτροπή αυτή, το Υπουργείο Υγείας φρόντισε επίσης να μη λείπει η διορισμένη (από το υπουργείο) ηγεσία του ΕΣΑΝ που θέλει να εμφανίζεται ως εκπρόσωπος του νοσηλευτικού κλάδου.
Είναι προφανές ότι ο αποκλεισμός της ΠΟΕΔΗΝ σχετίζεται άμεσα με την αντιπαράθεση που υπάρχει ανάμεσα στην ηγεσία του Υπουργείου Υγείας και την πλειοψηφία της ΠΟΕΔΗΝ, και σε καμία περίπτωση δε γίνεται με καθαρά συνδικαλιστικά κριτήρια. Η πολιτική ηγεσία φαίνεται να προσπερνά πολύ εύκολα το γεγονός ότι η ΠΟΕΔΗΝ, ανεξάρτητα της συγκεκριμένης πλειοψηφίας που βρίσκεται στη διοίκησή της, εκπροσωπεί σχεδόν το σύνολο των εργαζομένων στη Δημόσια Υγεία.
Ο αποκλεισμός λοιπόν της ΠΟΕΔΗΝ από τις επιτροπές δεν μπορεί να εκληφθεί ως παραγκωνισμός της ηγετικής της ομάδας, αλλά ως απαξίωση του συνόλου των εργαζομένων που εκπροσωπεί.
Βεβαίως, αυτή η τακτική γίνεται βούτυρο στο ψωμί της ηγετικής ομάδας της ΠΟΕΔΗΝ, ώστε να “έχει λόγους” να συνεχίσει τις ανούσιες αντιπαραθέσεις που λίγη σχέση έχουν με τα προβλήματα της δημόσιας υγείας και των εργαζομένων σε αυτή, αλλά υπηρετούν μικροκομματικές σκοπιμότητες. Αντίστοιχα, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου αξιοποιεί αυτή την αντιπαράθεση προκειμένου να βγει λάδι και να δικαιολογήσει την προσχώρηση της στις μνημονιακές πολιτικές.
Οι μόνοι χαμένοι από τις κοκορομαχίες τους είναι οι εργαζόμενοι και η Δημόσια Υγεία, αφού κρίσιμα ζητήματα που τους αφορούν μένουν στο περιθώριο της συζήτησης, προκειμένου να υπηρετηθούν μικροκομματικές σκοπιμότητες.
