Φαίνεται ότι οι μνημονιακές δυνάμεις έχουν ένα κοινό “όραμα” για τον τρόπο με τον οποίο θα καλύπτονται οι ανάγκες στις υπηρεσίες καθαριότητας, φύλαξης και εστίασης ένα όραμα που δεν έχει ως βασικό στόχο να καλύψει τις ανάγκες των νοσοκομείων και την προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων αλλά το περιορισμένο δημοσιονομικό κόστος.
Το στόχο αυτό έβαλε προκαταβολικά η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ όταν ζητούσε οικονομικές μελέτες για την υπογραφή ατομικών συμβάσεων ορισμένου χρόνου που να αποδεικνύουν ότι η επιλογή αυτή στοιχίζει λιγότερο από την ανάθεση των υποστηρικτικών υπηρεσιών σε εργολάβους.
Η επιλογή λοιπόν ήταν ανάμεσα στις ελαστικές εργασιακές σχέσεις και τους εργολάβους ενώ κουβέντα δεν άνοιγε για την κάλυψη των αναγκών στις υπηρεσίες αυτές με μόνιμο προσωπικό που θα είχε σταθερές εργασιακές σχέσεις.
Φαίνεται ότι η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ υπηρετεί και τα σχέδια της νεοφιλελεύθερης Νέας Δημοκρατίας και γι’ αυτό και ο υφυπουργός Υγείας κ Κοντοζαμάνης εξέδωσε μια εγκύκλιο (δείτε εδώ) που κινείται μέσα σε αυτό το πλαίσιο.
Συγκεκριμένα καλεί τις υπηρεσίες των Νοσοκομείων στα πλαίσια υλοποίησης του προγράμματος προμηθειών να επιλέξουν ανάμεσα στις ατομικές συμβάσεις εργασίας και στους εργολάβους με βάση το δημοσιονομικό κόστος για την κάλυψη των αναγκών των νοσοκομείων στις υπηρεσίες καθαριότητας, φύλαξης και εστίασης.
Μάλιστα προκειμένου να έχει υπό διαρκή ομηρία τους εργαζόμενους σε αυτές θέτει ως όρο την υπογραφή συμβάσεων με ανώτατο όριο το ένα έτος και προτρέπει τις Διοικήσεις με φειδώ να προχωρούν σε παρατάσεις υπό την προϋπόθεση ότι πριν έχουν προκηρυχθεί διαγωνισμοί για νέες συμβάσεις.
Οι εργολάβοι, που για τέσσερα χρόνια που ήταν Κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν έφυγαν αλλά συνέχισαν να αλωνίζουν στα νοσοκομεία, σήμερα με ένα ξεδιάντροπο τρόπο επανέρχονται ως μια επιλογή από την σημερινή Κυβέρνηση με το πρόσχημα ότι μπορεί να κοστίζουν και φθηνότερα.
Η συνεχιζόμενη ερμαφρόδιτη κατάσταση της συνύπαρξης εργολαβιών και ατομικών συμβάσεων σε συνδυασμό με τις επιδιώξεις όλων των μνημονιακών δυνάμεων να οδηγήσουν στην ανάπτυξη μέσω της αύξησης της κερδοφορίας των επιχειρήσεων όχι μόνο διατηρεί ανοικτό το πεδίο να συνεχίζεται η αποσταθεροποίηση των εργασιακών σχέσεων αλλά ανοίγει προοπτικά και το δρόμο για την μεγαλύτερη διείσδυση των εργολάβων σε υπηρεσίες στο χώρο του Δημόσιου συστήματος υγείας.
Οι δηλώσεις του υπουργού Εσωτερικών κ. Θεωδορικάκου ότι στις υπηρεσίες καθαριότητας εστίασης και φύλαξης εμφανίζεται αυξημένος ο αριθμός συμβασιούχων και ότι η κατάσταση θα αποκατασταθεί (βλέπε απολύσεις) δείχνουν τον δρόμο που έχει ανοιχτεί με την συνενοχή όλων των μνημονιακών δυνάμεων.
Δυστυχώς ο εγκλωβισμός κάποιων και μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα στο δίλλημα εργολάβοι ή ατομικές συμβάσεις που καλλιέργησε έντεχνα η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να “ξεπεράσει” το αίτημα που έθετε το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα για μόνιμη και σταθερή εργασία και μονιμοποίηση όλων των εργαζομένων υποστηρικτικές υπηρεσίες έστρωσε το έδαφος για να μιλά σήμερα ο κ. Κοντοζαμάνης με αυτό τον τρόπο.
Χωρίς να τρέφουν καμία αυταπάτη για την πολιτική που θα ακολουθήσεις και η σημερινή Κυβέρνηση, οι συμβασιούχοι είτε εργάζονται με ατομικές συμβάσεις είτε εργάζονται κάτω από την μπότα των εργολάβων μαζί με όλους τους άλλους τους εργαζόμενους στην υγεία όχι μόνο δεν πρέπει να επιτρέψουν να επανέλθουν οι εργολαβίες αλλά αντίθετα θα πρέπει να απαιτήσουν να μπει τέλος στην σύγχρονη δουλεία των εργολαβιών σε όσα νοσοκομεία αυτές παραμένουν και να διεκδικήσουν ταυτόχρονα την μόνιμη και σταθερή εργασία.
ΥΓ. Ενώ το κείμενο για την εγκύκλιο Κοντοζαμάνη είχε γραφτεί ήρθε στη δημοσιότητα η συνέντευξη Κικίλια στο Αθηναϊκό Πρακτορείο που ανάμεσα στα άλλα αναφέρονται και στα ΣΔΙΤ στην υγεία.
Συγκεκριμένα ο υπουργός υγείας στην συνέντευξη μεταξύ άλλων αναφέρει ” Οι Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα αποτελούν ένα σύγχρονο εργαλείο προκειμένου να πετύχουμε το στόχο μας. Εξάλλου, ο ΕΟΠΥΥ ήδη χρησιμοποιεί τέτοια μοντέλα ως πάροχος υπηρεσιών υγείας, αφού συμβάλλεται με τον ιδιωτικό τομέα. Και τα νοσοκομεία της χώρας χρησιμοποιούν ανάλογα μοντέλα συνεργασίας με τον ιδιωτικό τομέα, κυρίως σε ότι αφορά την απόκτηση εξοπλισμού“.
Όλα αυτά επιβεβαιώνουν απόλυτα τις εκτιμήσεις μας ότι οι πραγματικές προθέσεις της Κυβέρνησης δεν είναι η διασφάλιση της σταθερής και μόνιμης εργασίας αλλά η ενίσχυση του κεφαλαίου και της κερδοφορίας του.
