Πανελλαδική σύσκεψη της Πρωτοβουλίας για μια Δημόσια Υγεία της Κυριακή στις 7 μ.μ.

108

Την Κυριακή 11 Ιουλίου στις 7 μ.μ. θα πραγματοποιηθεί πανελλαδική σύσκεψη της Πρωτοβουλίας για μια Δημόσια Υγεία. Η σύσκεψη θα γίνει στην αίθουσα της Πανελλαδικής Ανεξάρτητης Ταξικής Εργατικής Κίνησης, Βερανζέρου 13, 5ος όροφος.

Συμμετοχή από την περιφέρεια δίνεται σε όσους επιθυμούν να συμμετέχουν και διαδικρυακά μέσω SKYPE στον παρακάτω σύνδεσμο.

https://join.skype.com/KUWY9cuyUb5Y 

Το κέιμενο που δίνεται για συζήτηση προκειμένου να διαμορφωθεί για την πανελλαδική ολομέλεια της πρωτοβουλίας που θα πραγματοποιηθεί τον Σεπτέμβριο είναι το ακόλουθο.

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΓΕΙΑ – ΛΑΪΚΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ – ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΑΓΑΘΟ

  • ΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΠΛΗΡΩΣΕ ΑΚΡΙΒΑ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, Ο ΛΑΟΣ, Η ΝΕΟΛΑΙΑ

ΚΑΙ ΟΙ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΝ ΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΙ ΟΜΙΛΟΙ ΥΓΕΙΑΣ

  • Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΤΟΙΜΑΖΕΙ ΑΝΤΙΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΣΤΟ ΕΣΥ

ΟΠΩΣ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ, ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ, ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

 ΕΝΩΤΙΚΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΗΜΕΡΑ ΔΡΑΣΗΣ ΩΣ ΑΡΧΗ ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ

ΚΑΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ

Δυστυχώς η πανδημία δεν τελείωσε…

1.Βρισκόμαστε ενάμιση χρόνο περίπου από την εμφάνιση της πανδημίας του κορωνοϊού, ενός παγκόσμιου φαινομένου που αποκάλυψε με εκκωφαντικό τρόπο τη γύμνια των σύγχρονων κοινωνικών και υγειονομικών συστημάτων να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά για το σύνολο του πληθυσμού και κυρίως των λαϊκών στρωμάτων και των πιο ευπαθών ομάδων μία υγειονομική κρίση. Τα σύγχρονα κράτη, ειδικά στη Δύση, βρέθηκαν όχι μόνο απροετοίμαστα, αλλά και απρόθυμα να προχωρήσουν άμεσα στις αναγκαίες κοινωνικές παρεμβάσεις ώστε να ανακόψουν την κρίση, να μειώσουν τις απώλειες, να περιφρουρήσουν και ενισχύσουν τα δημόσια συστήματα υγείας. Οι κρατικές παρεμβάσεις περιορίστηκαν σε μια διαχείριση θανάτου,  απαγορεύσεων και λοκντάουν, τόσο όσο να επιδιορθώνεται φτηνά η ανθρώπινη εργασία και να ενισχύεται ο ιδιωτικός τομέας υγείας, αξιοποιώντας κυνικά τις έκτακτες ανάγκες για να χτυπήσουν  δημοκρατικά και κοινωνικά δικαιώματα. Εμπορευματοποίησαν τα πάντα, από τα εμβόλια μέχρι και τα τεστ, ενώ εξουθένωσαν το υγειονομικό προσωπικό.

Η πανδημία του SARS-Cov2 είναι προάγγελος του μέλλοντος, όπως προειδοποιούν μια σειρά επιστημόνων, ακόμη κι ο ίδιος ο ΠΟΥ, καθώς οι αδηφάγες επενδύσεις σε βάρος του φυσικού περιβάλλοντος, η διατάραξη της ισορροπίας του οικοσυστήματος εξαιτίας της αμετροεπής ανάπτυξης της βιομηχανίας, της σύγχρονης γεωργίας και κτηνοτροφίας δημιουργούν νέους κινδύνους για την επανεμφάνιση σοβαρών και όλο και συχνότερων επιδημιών και πανδημιών.

Η άρνηση για κατάργηση των πατεντών στα εμβόλια ώστε να θησαυρίζουν από την πανδημία οι πολυεθνικές φαρμάκου, η ιδιωτικοποίηση, ο κατακερματισμός και η συνακόλουθη αποδιοργάνωση της φαρμακοβιομηχανίας οδηγούν σε παγκόσμια αδυναμία να προχωρήσουν με ταχύτητα οι μαζικοί εμβολιασμοί. Ό,τι συμβαίνει στην Ινδία, αφορά και την Ευρώπη και την Ελλάδα. Οι μεταλλάξεις συνεχίζονται και διαδίδονται σε ταχύ χρόνο από τις διεθνείς αλυσίδες εφοδιασμού, μεταφορών και τουρισμού.

Η καταστροφική πορεία πρέπει να σταματήσει.

  1. Στην Ελλάδα ξεπερνούμε με δυσκολίες το τρίτο κύμα. Ωστόσο η ύπαρξη ακόμα σημαντικού μέρους του πληθυσμού που δεν έχει εμβολιαστεί, η σημαντική διασπορά του ιού στην κοινότητα και η κυκλοφορία νέων στελεχών του ιού δείχνουν ότι δεν τελειώσαμε με την πανδημία. Παραμένει ισχυρός ο κίνδυνος νέου κύματος.

Είχαμε προειδοποιήσει ότι ο εμβολιασμός δεν θα σταματήσει ως «θαύμα» την πανδημία,  ότι απαιτεί χρόνο, κρατική οργάνωση, πειθώ και κοινωνικό σχέδιο και ότι οι πατέντες των πολυεθνικών φαρμάκου και ο ανταγωνισμός τους θα οδηγήσουν σε επικίνδυνες καθυστερήσεις στην ΕΕ και την Ελλάδα.

Η κυβερνητική εκστρατεία εμβολιασμού προσκρούει σε σκληρά αδιέξοδα που η ίδια δημιουργεί. Πρώτον διότι έμεινε στις παραγγελίες εμβολίων της ΕΕ (από συγκεκριμένους ομίλους της Δύσης) και δεν κινήθηκε παράλληλα αυτοτελώς, ώστε να προμηθευτεί έγκαιρα και από πολλαπλές πηγές επαρκή αριθμό εμβολίων ήδη από το τέλος του χειμώνα. Και δεύτερον διότι δεν ανέπτυξε ένα πανεθνικό σχέδιο ενημέρωσης της κοινωνίας ώστε να αρθούν οι φόβοι, η άγνοια κι η καχυποψία απέναντι στα εμβόλια και τις ενδεχόμενες παρενέργειες τους, ώστε ο εμβολιασμός να γίνει κατανοητός όχι ως στοιχείο εξαναγκασμού αλλά ως πράξη κοινωνικής αλληλεγγύης και υπευθυνότητας, ως αναγκαίο μέσο αυτοπροστασίας και ταυτόχρονα προστασίας των γύρω μας, ως αναγκαίο εργαλείο για τη μείωση της διασποράς στην κοινότητα. Αντί για μια εμβολιαστική εκστρατεία του δημόσιου συστήματος υγείας και των κρατικών οργανισμών που «θα πηγαίνει» στον πολίτη μέχρι το τελευταίο εργοστάσιο, επιχείρηση, σχολείο, νησί και χωριό, επιλέγονται ο καταναγκασμός, οι απειλές μέχρι την απόλυση, τα φτηνά καταναλωτικά «προνόμια» σε θεάματα και η «γαλάζια ελευθερία» μόνο των τουριστικών νησιών. Τα κυβερνητικά ατοπήματα σε συνδυασμό με το πλαίσιο σκληρών επιχειρηματικών και κρατικών ανταγωνισμών, κερδοσκοπίας των πολυεθνικών και των  ιδιοκτητών τους, εξαγορασμένων επιστημόνων, τη χρόνια αναξιοπιστία των μέσων μαζικής ενημέρωσης και ακροδεξιών συνωμοσιολογικών θεωριών που διαδίδονται από κυβερνήσεις, πολιτικούς και δημοσιογράφους, μαζί με τον συστημικό ατομισμό, υπονομεύουν την αξιοπιστία των εμβολίων, σκορπίζουν τη δυσπιστία, το φόβο. Το αποτέλεσμα είναι καθυστερήσεις στη διαδικασία με ανυπολόγιστες συνέπειες στο χτίσιμο της κοινωνικής ανοσίας, που με τη σειρά του, θα επιδράσει ανυπολόγιστα στην στη δημόσια υγεία και την οικονομία.

Παρότι η πολιτική διαχείριση ενίσχυσε και ενισχύει τα ανορθολογικά και αντιεπιστημονικά ρεύματα, το επικίνδυνο αντιεμβολιαστικό κίνημα., η ίδια η εμπειρία μας συνηγορεί υπέρ των μεγάλων δυνατοτήτων της εποχής που ψαλιδίζονται από το κυνήγι του ανταγωνισμού και του κέρδους, από την υποταγή των επιστημονικών επιτευγμάτων στους νόμους της ελεύθερης αγοράς.  Μέσα σε ένα χρόνο από την εμφάνιση του νέου κορωνοϊού, κατακτήσαμε εμβόλια, διαγνωστικές μεθόδους και θεραπευτικές στρατηγικές, επειδή η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα δεν ακολούθησε τη «συνομωσιολογία» των σκοταδιστών και ακροδεξιών.

  1. Η κυβέρνηση, με τη συνενοχή της «Επιτροπής Ειδικών», έναν χρόνο μετά την εμφάνιση της πανδημίας, όχι μόνο δεν ενισχύει ουσιαστικά, αλλά υπονομεύει το δημόσιο σύστημα υγείας. Συνεχίζει να λειτουργεί τα δημόσια νοσοκομεία ως νοσοκομεία μίας νόσου με τεράστιες επιπτώσεις για τις άλλες νοσηρότητες, οξείες και χρόνιες. Με την όλη διαχείριση της πανδημίας ενισχύει ξεδιάντροπα ιδιαίτερα τις μεγάλες επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα, βαραίνοντας οικονομικά τις τσέπες των εργαζομένων αλλά και των ασφαλιστικών ταμείων, καθώς τους αφήνει το μονοπώλιο σχεδόν της εξυπηρέτησης των λοιπών υγειονομικών αναγκών του πληθυσμού. Συνεχίζει χωρίς αποτελεσματική επιδημιολογική επιτήρηση και συνεκτικό σχέδιο περιορισμού της μετάδοσης ειδικά στους χώρους όπου συγκεντρώνεται μαζικά ο πληθυσμός σε μαζικούς χώρους εργασίας, στα ΜΜΜ, στα σχολεία και τα πανεπιστήμια. Επιρρίπτει τις δικές της ευθύνες στην «ατομική ευθύνη», παρουσιάζοντας μάλιστα τα self test ως διαδικασία ιχνηλάτησης, ρίχνει το βάρος της εξέτασης, της διάγνωσης και του επιδημιολογικού ελέγχου στο «άτομο» κι όχι στους κατάλληλα εκπαιδευμένους υγειονομικούς και τις αρμόδιες επιστημονικές ομάδες.

Ακόμη και τώρα ανοίγουν τον τουρισμό χωρίς σχεδιασμό, χωρίς προληπτικά μέτρα, χωρίς να διδάσκονται από την αρνητική περσινή εμπειρία, συνειδητά υποτιμώντας τις συνέπειες που θα έχουμε το Σεπτέμβρη, δεδομένων και των επικίνδυνων μεταλλάξεων που έχουν συμβεί σε άλλες χώρες κι εύκολα μπορούν να εισαχθούν και στην Ελλάδα.

Αντί για ποιοτική ενίσχυση, ετοιμάζονται για την κατεδάφιση του ΕΣΥ

  1. Το τίμημα από αυτή την άδικη και ταξική πολιτική είναι οι δεκάδες χιλιάδες ασθενείς, οι χιλιάδες ανάπηροι και οι νεκροί από τη νόσο COVID-19, που γίνεται ακόμη πιο βαρύ, εάν προστεθεί ο αριθμός ασθενών και θανάτων από τη μετατροπή όλου του υγειονομικού συστήματος σε σύστημα αντιμετώπισης του SARS-COV-2 και από την οικονομική κρίση.

Η κατάσταση αυτή δεν ήρθε ξαφνικά. Κάτω από τα νεοφιλελεύθερα δόγματα, επί δεκαετίες υποβαθμίστηκε σκόπιμα το ΕΣΥ και ενισχύθηκαν οι μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις υγείας. Η κατάσταση χειροτέρευσε δραματικά με τις μνημονιακές πολιτικές που εφαρμόστηκαν από όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις, με την υποστελέχωση, την υποχρηματοδότηση, τη σταδιακή αντικατάσταση του μόνιμου προσωπικού από επικουρικούς και συμβασιούχους με ελαστικές σχέσεις εργασίας. Και τώρα, η κυβέρνηση ετοιμάζει τη χαριστική βολή με την καταστροφική «Σύμπραξη» Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα. Η ίδια πολιτική εφαρμόστηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση και σχεδόν σε όλες τις χώρες του κόσμου, με λίγες φωτεινές εξαιρέσεις.

  1. 5. Τι συμβαίνει αυτήν την περίοδο… Στην αρχή της πανδημίας, ένα κύμα συμπάθειας προς το ΕΣΥ κυρίευσε την κυβέρνηση, σκορπίζοντας ελπίδες ότι κάτι μπορεί να αλλάξει. Γρήγορα αυτές οι ελπίδες εξανεμίστηκαν. Οι πολυδιαφημιζόμενες προσλήψεις ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού αφορούν στη μεγάλη πλειοψηφία τους επικουρικό προσωπικό, που θα έχει «αφυπηρετήσει» εντός του επόμενου έτους. Η «προσωπική υπόσχεση» του Μητσοτάκη για αύξηση των κλινών ΜΕΘ στα επίπεδα του ευρωπαϊκού μέσου όρου έμεινε στα λόγια, ενώ η αύξησή τους (όπου δεν είναι αποτέλεσμα «δημιουργικών μαθηματικών» με την καταμέτρηση πχ ιδιωτικών κλινικών) είναι σε μεγάλο βαθμό αποτέλεσμα ιδιωτικών δωρεών. Τα πάγια κενά λοιπόν του ΕΣΥ όχι μόνο δεν καλύφθηκαν, αλλά τα επόμενα χρόνια –και ανεξαρτήτως της εξέλιξης της πανδημίας- αναμένεται να εμφανιστούν εκρηκτικά. Το «πάγωμα» των προγραμματισμένων χειρουργικών επεμβάσεων και της αντιμετώπισης των χρονίων περιστατικών στα δημόσια νοσοκομεία για μήνες είχαν και συνεχίζουν να έχουν σημαντική επίπτωση στην γενική νοσηρότητα του πληθυσμού, ενώ παρήγαγαν αθρόα πελατεία για τον ιδιωτικό τομέα. Ας μην ξεχνάμε την μετατροπή των κέντρων υγείας σε κέντρα εμβολιασμού, λες και η ανάγκη για πρωτοβάθμια περίθαλψη έπαψε να υπάρχει. Η επιστράτευση των ιδιωτικών κλινικών δεν τέθηκε ποτέ στο τραπέζι, παρά μόνο εκείνη ορισμένων αυτοαπασχολούμενων ιατρών, ενώ όταν οι όποιες κλίνες του ιδιωτικού εκχωρήθηκαν για τις ανάγκες του ΕΣΥ (πχ κλίνες ΜΕΘ για non-covid περιστατικά) αποζημιώθηκαν με τεράστια ποσά.
  2. Τι ετοιμάζουν… Η ελληνική κοινωνία βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο μιας αντιμεταρρύθμισης που θα ξηλώσει οριστικά μια κατάκτησή της: την πλήρη διάλυση του ΕΣΥ και την κυριαρχία του ιδιωτικού τομέα στην ασφάλιση και υγεία του πληθυσμού. Τολμούμε να διατυπώσουμε μια τέτοια εκτίμηση λόγω των πεπραγμένων της κυβέρνησης, όχι μόνον στην υγεία, αλλά και στην εργασία, όπου ξεθεμελίωσε το 8ωρο, στη δημοκρατία, όπου κατήργησε το δικαίωμα στην ελεύθερη διαδήλωση και την απεργία, στην παιδεία, όπου στέλνει την αστυνομία στα πανεπιστήμια, στο οικογενειακό δίκαιο, όπου γκρέμισε τις κατακτήσεις των γυναικών.

Τώρα, έρχεται η σειρά του ΕΣΥ. Στόχος τους είναι η εκχώρηση των εν δυνάμει κερδοφόρων τμημάτων της περίθαλψης στους ιδιώτες μεγαλοκλινικάρχες, άμεσα ή μέσω της «σύμπραξης» με το δημόσιο, με το ΕΣΥ να παραμένει υποβαθμισμένο, ως μία υποτυπώδης, ανεπαρκής δομή περίθαλψης όσων πολύ απλά δεν θα έχουν την οικονομική δυνατότητα για «κάτι καλύτερο»…

Οι πρόσφατες δηλώσεις του Πρωθυπουργού είναι χαρακτηριστικές της ατζέντας τους, οι αναφορές του ότι Δημόσιο στην υγεία δεν σημαίνει και κρατικό, η εμμονή του να επαναφέρει την πολιτική του 2012-15 για συγχωνεύσεις και καταργήσεις νοσοκομείων, σε συνδυασμό με την προώθηση των ΣΔΙΤ (σύμπραξη του ΕΣΥ με ιδιώτες) αποδεικνύει ότι το σχέδιο τους για ιδιωτικοποιήσεις και στο χώρο της υγείας βρίσκεται σε εξέλιξη. Αυτό επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι σε μια σειρά νοσοκομεία όπως το Ασκληπιείο, το ΕΛΠΙΣ, το Σπηλιοπούλειο, το Αττικό και το νοσοκομείο στην Ικαρία προχωρούν ήδη σε αντιδραστικές αλλαγές στην κατεύθυνση αυτή. Επιπλέον δεν μπορούν να αποσυνδεθούν από τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης οι πρόσφατες αποκαλύψεις για προβλήματα στην λειτουργία των ΜΕΘ όλως τυχαία σε νοσοκομεία που την περίοδο 2012-2015 βρέθηκαν μπροστά στον κίνδυνο κατάργησης μέσω των συγχωνεύσεων (Αγρίνιο, Έδεσσα, Πύργος κλπ).

Μπορούμε να σταματήσουμε την καταστροφή που έρχεται; Ή θα παραλύσουμε;

Μπορούμε να τους σταματήσουμε

  1. Αντιλαμβανόμενοι όλα τα παραπάνω, προχωρήσαμε τον Απρίλιο στη συγκρότηση της πρωτοβουλίας για ένα δίκτυο εργαζομένων στην Υγεία και την Πρόνοια που θα απλωθεί στην κοινωνία, γιατί πιστεύουμε ότι υπάρχει άλλος δρόμος, ότι οι υγειονομικοί μαζί με την κοινωνική πλειοψηφία μπορούμε να σταματήσουμε την πορεία αυτή. Και ότι χρειάζεται ενότητα, σκέψη και επεξεργασίες, συγκεκριμένες προτάσεις για διεκδικήσεις, συστράτευση με τα συνδικάτα, τους λαϊκούς φορείς, τους ανεξάρτητους και τίμιους επιστήμονες.

Σε αυτή την κατεύθυνση προτείνουμε μια πανελλαδική ημέρα δράσης για τη δημόσια υγεία, στα τέλη Σεπτεμβρίου – αρχές Οκτωβρίου, ως συμβολική αλλά και ουσιαστική αρχή ενός αγώνα διαρκείας που θα προειδοποιήσει την κυβέρνηση ενάντια στο πλάνο διάλυσης του ΕΣΥ, θα ακυρώσει σχεδιασμούς, θα επιχειρήσει μια σημαντική νίκη. Για να γίνει αποτελεσματικός αυτός ο αγώνας, χρειάζεται ένα σχέδιο αγώνα που θα περιλαμβάνει: Πρώτο, συγκεκριμένα θετικά αιτήματα που μπορεί να κατανοήσει η κοινωνική πλειοψηφία, που είναι αναγκαία για την υγεία των εργαζόμενων και του λαού, που βγαίνουν μέσα από τις εμπειρίες της πανδημίας. Δεύτερο, συγκέντρωση δυνάμεων,  ενωτικό πνεύμα για την υπέρβαση του κατακερματισμού και του κοινωνικού αυτοματισμού. Και τρίτο, υποστήριξη με όσο το δυνατόν πιο πειστικές και επιστημονικά τεκμηριωμένες επεξεργασίες για τον «άλλο δρόμο», για μια δημόσια υγεία ως λαϊκό δικαίωμα και κοινωνικό αγαθό.

  1. Η πανδημία ανέδειξε ότι απαιτείται να τεθούν τα θεμέλια μιας άλλης κοινωνικής πολιτικής για την Υγεία που να απαντά στο σήμερα και το αύριο του ελληνικού λαού και της χώρας. Για ένα ριζικά νέο, σύγχρονο, δημόσιο και δωρεάν εθνικό σύστημα υγείας, που θα αντιμετωπίζει την υγεία ως λαϊκό δικαίωμα και κοινωνικό αγαθό:

– Με μια διαφορετική πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας με κέντρο την πρόληψη πρώτα από όλα στους εργαζόμενους και τα λαϊκά, φτωχά στρώματα. Δικτυωμένη στους χώρους εργασίας, σπουδών, μεταφορών και κοινωνικών δομών. Σε αντιπαράθεση με τις μνημονιακές πολιτικές και δεσμεύσεις, καθώς και με το σημερινό, νεοφιλελεύθερο, ιδιωτικο-οικονομικό μοντέλο της νοσοκομειοκεντρικής και ιατροκεντρικής υγείας.

– Με τη μεγάλη αύξηση των δαπανών για τη δημόσια υγεία και πρόνοια με αναπροσανατολισμό της οικονομικής πολιτικής στο «κοινωνικό κράτος», δηλαδή, στις κοινωνικές και λαϊκές ανάγκες, σε αντιπαράθεση με τον προσανατολισμό στην εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους, στους επιχειρηματικούς ομίλους, την αστυνομία και τους πολεμικούς εξοπλισμούς. Με την αντίστοιχη υποστήριξη του ΕΣΥ με μόνιμο υγειονομικό προσωπικό και εξοπλισμό, ώστε να καλύπτει πραγματικά τόσο τις έκτακτες, όσο και τις διαρκείς ανάγκες του λαού για περίθαλψη. Με εθνικοποιήσεις και κοινωνικό έλεγχο στη φαρμακοβιομηχανία και τη βιομηχανία παραγωγής υγειονομικών υλικών.

– Με την πρόληψη απέναντι στη συνεχή επανεμφάνιση επιδημιών, νέων ή και παλαιότερων ασθενειών, σωματικών και ψυχικών, με μέτρα προστασίας της εργασίας, της διατροφής, της λαϊκής στέγης, των πόλεων, αλλά και της φύσης, των άγριων και οικόσιτων ζώων, ενάντια στην ανεξέλεγκτη και καταστροφική δράση των πολυεθνικών, που γεννούν τις επιδημίες και τις μαζικές ασθένειες. Με ουσιαστική εκπαίδευση του λαού για την υγεία σε ρήξη με τις συνωμοσιολογικές προκαταλήψεις και την άκριτη αποδοχή των διαφόρων «ειδικών».

  1. Για την αντιμετώπιση της πανδημίας με ένα εθνικό σχέδιο που να στηρίζεται:

– Στην πρόληψη της διάδοσης του SARS-COV-2 με μέτρα κατά της υπερσυγκέντρωσης στους χώρους εργασίας, εκπαίδευσης και μεταφορών, στις δομές ηλικιωμένων, προσφύγων και μεταναστών, στα σωφρονιστικά ιδρύματα.

– Στην πρόληψη της διασποράς, με ένα εθνικό σχέδιο μαζικών και δωρεάν τεστ για τον εντοπισμό των μολύνσεων, την ιχνηλάτηση των επαφών τους, τη στοχευμένη απομόνωση σε ειδικές δομές και την ιατρική παρακολούθηση, με ορθολογική χρήση μέτρων καραντίνας όπου είναι αναγκαίο, ενάντια στην καταπάτηση των δημοκρατικών ελευθεριών.

– Στην έγκαιρη διάγνωση & αντιμετώπιση της νόσου Covid-19 και στην ταχεία εφαρμογή των συνιστώμενων θεραπευτικών στρατηγικών με στενή ιατρική παρακολούθηση, ώστε να νοσηλεύονται έγκαιρα οι ασθενείς που παρουσιάζουν σοβαρό Cοvid-19, με αύξηση των ΜΑΦ και ΜΕΘ.

– Στην ισότιμη, δωρεάν διανομή των εμβολίων με σπάσιμο των πατεντών, διεθνή συνεργασία και εθνική παραγωγή, με ταχύτητα και προτεραιότητα στους πληθυσμούς που βρίσκονται σε κίνδυνο, από ένα ενιαίο κέντρο εμβολιασμών, με ευθύνη της Πολιτείας.

Για να πραγματοποιηθεί αυτό το σχέδιο χρειάζεται  να κινητοποιηθεί το κίνημα των υγειονομικών δυνάμεων της χώρας, να οργανωθεί η δημόσια πρωτοβάθμια περίθαλψη για τον SARS-COV-2, όχι σε βάρος των άλλων αναγκών. Με ένα κεντρικό κρατικό σχέδιο που θα επιτάσσει τις μεγάλες επιχειρήσεις υγείας και θα οργανώνει το συντονισμό με τα ιδιωτικά ιατρεία, με όρους δημοσίου συμφέροντος. Παράλληλα, απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων που προωθεί την «ατομική ευθύνη», μπορεί και πρέπει να οργανωθεί η αγωνιστική δράση και η αλληλεγγύη των δυνάμεων της εργασίας.

  1. Σε αυτή την κατεύθυνση, προτείνουμε προς συζήτηση τα εξής βασικά αιτήματα για την πανελλαδική ημέρα δράσης:

– Μαζικοί διορισμοί μόνιμων και αξιοπρεπώς αμοιβόμενων υγειονομικών – κατάργηση συμβασιούχων, επικουρικών κλπ σχέσεων εργασίας

– Αποκλειστικά δημόσια και ποιοτική Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας με Κέντρα Υγείας σε κάθε ενότητα πληθυσμού έως… κατοίκων

– Ενίσχυση των υπαρχόντων και δημιουργία νέων σύγχρονων δημόσιων νοσοκομειακών μονάδων

– Δωρεάν φάρμακα, υπηρεσίες υγείας για όλους, κρατική επιδότηση οδοντιατρική φροντίδας

– Εθνική κρατική φαρμακοβιομηχανία, κατάργηση των πατεντών

– Διπλασιασμός των κρατικών δαπανών για τη δημόσια υγεία

Απευθύνουμε την πρότασή μας στο μαζικό κίνημα των υγειονομικών, στα συνδικάτα, στους εκπαιδευτικούς, φοιτητές και μαθητές, στους λαϊκούς φορείς και την τοπική αυτοδιοίκηση, σε επιστήμονες και ερευνητές.

Από Πρωτοβουλία σε Δίκτυο

  1. Αντιλαμβανόμαστε την ανάγκη να παρά τις δυσκολίες που υπάρχουν να κάνουμε ένα ποιοτικό βήμα στη συγκρότηση της πρωτοβουλίας μας. Ώστε να αγκαλιάσει υγειονομικούς κι ευρύτερα εργαζόμενους στην Υγεία και την Πρόνοια, αλλά κι εργαζόμενους από άλλους χώρους, επιστήμονες, πανεπιστημιακούς που ασχολούνται με ζητήματα Δημόσιας Υγείας, Περιβάλλοντος και βιολογίας, ασθενείς, ανθρώπους από τα κινήματα πόλεων και την τοπική αυτοδιοίκηση, ανθρώπους που δραστηριοποιούνται στο οικολογικό κίνημα.

Θέλουμε να λειτουργούμε στα πλαίσια της ισότιμης συμμετοχής κάθε προσώπου, της δημοκρατικής συζήτησης και της πλατιάς συναίνεσης. Προκρίνουμε τη δημιουργία συνελεύσεων/επιτροπών ανά πόλη που θα συζητούν και θα αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες τοπικά. Παράλληλα με τη λειτουργία ενός κεντρικού πανελλαδικού συντονιστικού.

Επιδιώκουμε η πρωτοβουλίας μας

-Να συμβάλλει με τις επεξεργασίες και τις δράσεις της ώστε να δυναμώσουν οι διεκδικήσεις για ένα σύστημα υγείας δημόσιο, δωρεάν, αναβαθμισμένο και σύγχρονο που θα υπηρετεί τις κοινωνικές ανάγκες.

– Να δικτυωθεί σε νοσοκομεία, Κέντρα Υγείας, στους χώρους δουλειάς ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, στο επιστημονικό δυναμικό και ιδιαίτερα στους νοσηλευτές και νοσηλεύτριες, στο τεχνικό, διοικητικό προσωπικό, που αποτελούν και την σπονδυλική στήλη του συστήματος υγείας.

– Να αποτελέσει το συνεκτικό κρίκο μεταξύ των υγειονομικών και του ευρύτερου συνδικαλιστικού κινήματος και των φορέων της κοινωνίας, ιδιαίτερα στους δήμους, δρώντας συμπληρωματικά και όχι αντιπαραθετικά με υπάρχουσες συνδικαλιστικές συλλογικότητες.

– Να συνδεθεί με τους πολίτες που έχουν ανάγκη τις υπηρεσίες υγείας και ιδιαίτερα τις πιο ευπαθείς και ευάλωτες ομάδες, όπως οι χρόνια πάσχοντες.

– Να έρθει σε συνεργασία με ανεξάρτητους και έντιμους επιστήμονες άλλων κλάδων, όπως οικονομολόγους και κοινωνιολόγους, καθώς και με δημοσιογράφους.

– Να έρθει σε συνεργασία με διεθνή κινήματα, προάγοντας τη συνεργασία των λαών απέναντι στους ανταγωνισμούς των πολυεθνικών και των κρατών.

– Να χρησιμοποιεί την επιστήμη, να συζητά, να προκαλεί,  να αρνείται, να εκπονεί, να προτείνει, να διεκδικεί. Να παρέμβει στη δημόσια συζήτηση, πρώτα από όλα στα κινήματα, αλλά και να ακουστεί στους θεσμούς και τη Βουλή.

– Να δρα με το βλέμμα στην ενίσχυση του μαζικού κινήματος, την ενίσχυση του αγώνα των εργαζομένων, της νεολαίας και του λαού.