1η Ιουνίου 2022: Οι μάσκες έφυγαν – οι αναστολές των υγειονομικών έμειναν

270

Από σήμερα 1/6/2022 αίρεται η υποχρεωτικότητα της χρήσης της μάσκας στους περισσότερους εσωτερικούς χώρους, στο πλαίσιο της σταδιακής κατάργησης περιοριστικών μέτρων για την πανδημία, όμως παρόλαυτα συνεχίζεται από την κυβέρνηση το ακραίο και απάνθρωπο μέτρο των αναστολών εργασίας χωρίς μισθό των υγειονομικών που δεν έχουν εμβολιαστεί, τη στιγμή που τα κενά στο ΕΣΥ σε προσωπικό είναι τεράστια.

Μάλιστα μέσα στο καλοκαίρι θα λήξουν και τα πιστοποιητικά νόσησης όσων βρίσκονταν σε αναστολή και έχουν επανέλθει στην εργασία λόγω νόσησης, και σύμφωνα με το νόμο που ψήφισαν ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, οι εργαζόμενοι αυτοί θα βγουν ξανά σε αναστολή, με αποτέλεσμα ο αριθμός όσων θα βρίσκονται σε αναστολή να προσεγγίσει πλέον τους 7000!

Χιλιάδες εργαζόμενοι των δομών του ΕΣΥ από τον Σεπτέμβριο του 2021 και μετά βρίσκονται σε ιδιότυπο καθεστώς αναστολής εργασίας χωρίς δουλειά, χωρίς αμοιβή, χωρίς ασφάλιση. Το επιχείρημα περί προστασίας των ασθενών και των ευπαθών ομάδων των νοσοκομείων από τους ανεμβολίαστους υγειονομικούς δεν στηρίζεται πλέον σε καμιά υγειονομική ή επιστημονική λογική.

Η συγκεκριμένη κυβερνητική επιλογή που την ψήφισαν ΝΔ – ΠΑΣΟΚ  στοχεύει α) στη μετατροπή των ανεμβολίαστων υγειονομικών σε εξιλαστήρια θύματα που πάνω τους φορτώνεται όλη η ανεπάρκεια του συστήματος υγείας, β) στον αποδεκατισμό του ΕΣΥ από ανθρώπινο δυναμικό γ) στην εκδικητικότητα απέναντι στο σύνολο του υγειονομικού κινήματος που αποκάλυψε και αντιπάλεψε τις εγκληματικές κυβερνητικές ευθύνες στην πανδημία, δ) στην ιδιωτικοποίηση και εργολαβοποίηση του δημοσίου, ε) στην επίδειξη σιδερένιας φτέρνας απέναντι στους εργαζόμενους με την τρομοκρατική πρακτική των διαθεσιμοτήτων, της στέρησης μισθού, των απολύσεων.

Το ισχυρότατο όπλο του εμβολίου είναι εξαιρετικά χρήσιμο απέναντι στη βαριά νόσηση και στο θάνατο και γι αυτό υποστηρίζουμε σθεναρά την ανάγκη του εμβολιασμού (πάντα στη βάση της πειθούς). Ο εμβολιασμός δεν μπορεί όμως να αποτελεί ούτε τιμωρία, ούτε εκφοβισμό, ούτε επιβράβευση. Είναι ένα μέσο συλλογικής και ατομικής προστασίας που θα μπορούσε συλλειτουργώντας με ένα συνολικό σχέδιο για την δημόσια υγεία να οδηγήσει σε πολύ καλύτερα αποτελέσματα από τα σημερινά.

Τα σωματεία των εργαζομένων και το συνδικαλιστικό κίνημα των υγειονομικών μπορεί και πρέπει να συνεχίσουν τον αγώνα μέχρι την άρση του απάνθρωπου,   άδικου και επιβαρυντικού για το ΕΣΥ μέτρου των αναστολών εργασίας.