Οι τεράστιες απεργιακές κινητοποιήσεις και οι μεγάλες απεργιακές συγκεντρώσεις που πραγματοποιούνται τις τελευταίες μέρες στη Γαλλία για τις ανατροπές στο ασφαλιστικό εντυπωσιάζουν για την μαζικότητα, την οργάνωση και την διάρκεια τους.
Η καθολική συμμετοχή στην απεργία σε μεγάλους κλάδους, οι απεργιακές φρουρές στους χώρους δουλειάς, η μαζική συμμετοχή των εργαζομένων, η ζωντάνια στις διαδηλώσεις, ο συντονισμός διαφορετικών συνδικάτων καθώς και η συνέχιση των κινητοποιήσεων παρά την νομοθέτηση των αλλαγών από τον Μακρόν, δείχνουν τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να κινούνται τα συνδικάτα.
Αποτελούν μια διαφορετική προσέγγιση για τον τρόπο οργάνωσης και υπεράσπισης της Απεργίας από αυτή που ακολουθούν τα ελληνικά συνδικάτα που τα τελευταία χρόνια επιδίδονται στην προκήρυξη δεκάδων απεργιών χωρίς καμία προετοιμασία και αδιαφορώντας για τα ποσοστά συμμετοχής στις απεργίες και τις απεργιακές συγκεντρώσεις. Δυστυχώς αυτή την τακτική ακολουθούν οι συμβιβασμένες ηγεσίες αρκετών συνδικάτων με την ανοχή μέρους των αγωνιστικών δυνάμεων.
Δείχνουν πως το σημαντικό δεν είναι το πλήθος των απεργιών αλλά η διασφάλιση της μαζικής συμμετοχής και της περιφρούρησης της Απεργίας, ο συνδυασμός της με πολύμορφες δράσεις στο δρόμο και τους χώρους δουλειάς καθώς και η ύπαρξη ενός σχεδίου για την κλιμάκωση των κινητοποιήσεων.
Η Γάλλοι εργαζόμενοι και τα συνδικάτα τους δίνουν μαθήματα για την οργάνωση των απεργιών όμως πολύ αμφιβάλλουμε αν αυτά λαμβάνονται υπόψη από ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού συνδικαλιστικού κινήματος πολύ περισσότερο από την πλειοψηφία της ΠΟΕΔΗΝ.
KX
