Του Δημήτρη Βαρνάβα
Οι πάνω από 1 εκατομμύριο άνεργοι, οι 20.000 άστεγοι, τα ποσοστά φτώχειας ενηλίκων και παιδιών που είναι τα υψηλότερα στην Ευρωπαϊκή Eνωση, η επιστημονική μετανάστευση, τα αυξανόμενα φαινόμενα ασιτίας μαθητών, η ανάγκη συσσιτίων που πολλαπλασιάζεται σε όλη τη χώρα, η δραματική αύξηση της τοξικοεξάρτησης και των νέων κρουσμάτων HIV λοίμωξης, η έκρηξη των ψυχικών νοσημάτων, των καταθλίψεων και των αυτοκτονιών συνιστούν μια πραγματικότητα κοινωνικής γενοκτονίας που οδηγεί σιγά σιγά στην εξόντωση τα πιο αδύναμα και ευάλωτα στρώματα αυτής της κοινωνίας.
Αυτή την περίοδο τα προβλήματα της Υγείας έχουν κυριαρχήσει στην πολιτική ατζέντα, με αφορμή τις κινητοποιήσεις των Ιατρικών Συλλόγων για τον ΕΟΠΥΥ και την καθολική αντίδραση των γιατρών στα σχέδια διάλυσης.
Ο υπουργός Υγείας, κ. Λοβέρδος, αυτό το ακραίο δείγμα πολιτικού κυνισμού, υποκρισίας και αμοραλισμού, έχει το θράσος να δηλώνει -ακριβώς την ώρα της εκκωφαντικής κατάρρευσης της δημόσιας περίθαλψης- ότι «στόχος του είναι να κρατήσει το ΕΣΥ όρθιο και ανοικτό»!
Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας θριαμβολογεί για τις δραστικές περικοπές, αδιαφορώντας προκλητικά για τις καταστροφικές επιπτώσεις στην καθημερινή λειτουργία των νοσοκομείων και στην ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών προς τους πολίτες. Οι γιατροί και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι στο ΕΣΥ βρίσκονται καθημερινά αντιμέτωποι με εγκληματικές ελλείψεις υλικών, φαρμάκων και μέσων που εμποδίζουν ή καθιστούν επικίνδυνη πολλές φορές ακόμα και τη στοιχειώδη ιατρική και νοσηλευτική φροντίδα των αρρώστων.
Είναι σίγουρο πως, αν το ΕΣΥ ήταν τράπεζα, θα είχε από καιρό σωθεί! Επειδή όμως δεν είναι, αντιμετωπίζεται σαν «περιττό δημοσιονομικό βάρος», από κάθε δημόσια στήριξη και ιδιωτικοποιείται όλο και πιο πολύ. Τα δημόσια νοσοκομεία «μεταλλάσσονται» με γοργά βήματα σε κλασικού τύπου επιχειρήσεις με ιδιωτικοοικονομικό management και κεντρική επιδίωξη τα αυξημένα έσοδα από τους «πελάτες», δηλαδή τους ασθενείς. Ολο το ενδιαφέρον των «εμπειρογνωμόνων» και των «σοφών» του υπουργείου εστιάζεται στον περιορισμό της ζήτησης, αγνοώντας τα επιδημιολογικά και νοσολογικά δεδομένα της οικονομικής κρίσης. Πρόκειται για ολική ανατροπή της φιλοσοφίας για την Υγεία.
Γι’ αυτό και οφείλουμε ν’ αντισταθούμε σ’ αυτή τη βαρβαρότητα. Δεν πρόκειται να μετατραπούμε σε κυβερνητικούς εισπράκτορες, δεν είμαστε διατεθειμένοι να εκβιάσουμε ανήμπορους και φτωχούς ανθρώπους, δεν υπάρχει περίπτωση να αναλάβουμε τη βαρύτατη και ενδεχομένως εγκληματική ευθύνη της αποπομπής από το δημόσιο νοσοκομείο ενός ασθενούς λόγω έλλειψης ασφάλισης ή λόγω οικονομικής αδυναμίας. Για να επιτελέσουμε τον κοινωνικό μας ρόλο, έχουμε την υποχρέωση όχι μόνο να σταθούμε δίπλα στην κοινωνία που δοκιμάζεται σκληρά, όχι μόνο να ενισχύσουμε κάθε πρωτοβουλία κοινωνικής αλληλεγγύης που υπάρχει, αλλά να πρωτοστατήσουμε στον αγώνα για την ανατροπή αυτής της «ανθυγιεινής» πολιτικής.
– Ο Δημήτρης Βαρνάβας είναι Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Ιατρών (ΟΕΝΓΕ)
– Δημοσιεύτηκε στο ΕΘΝΟΣ στις 21-1-2012
