Τα νοσοκομεία ανάμεσα στις συμπληγάδες των κουμπάρων και των τεχνοκρατών

45

του Κόνιαρη Χρήστου *

Θύελλα έχει ξεσπάσει τις τελευταίες μέρες με αφορμή την τοποθέτηση κουμπάρων και αποτυχόντων πολιτευτών της ΝΔ στις Διοικήσεις νοσοκομείων από την Κυβέρνηση.

Το αντεπιχείρημα σε αυτές τις τοποθετήσεις είναι η «αριστεία» που σύμφωνα με την κριτική που ασκείται αυτή μπορεί να εξασφαλιστεί από την τοποθέτηση μάνατζερ. Είναι εντυπωσιακό ότι την κριτική αυτή δεν την διατυπώνει μόνο η αντιπολίτευση αλλά και ένα σημαντικό τμήμα από το φιλοκυβερνητικό στρατόπεδο με σαφείς νεοφιλελεύθερες ιδέες για τη λειτουργία των Νοσοκομείων.

Προφανώς η κυβέρνηση με τις επιλογές που έκανε στη Διοίκηση των νοσοκομείων στις περισσότερες των περιπτώσεων ακολούθησε την πεπατημένη δηλαδή την αναπαραγωγή ενός κομματικού πελατειακού κράτους αδιαφορώντας για την λειτουργία των νοσοκομείων που σήμερα αντιμετωπίζουν πλείστα προβλήματα.

Όμως όσοι ασκούν κριτική επιλέγουν να αναδείξουν μόνο τη μια πλευρά αυτών των επιλογών. Αποκρύπτουν σκόπιμα ότι το αίτημα για τοποθέτηση μάνατζερ συνδέεται άμεσα με την νεοφιλελεύθερη λογική που θέλει την λειτουργία των νοσοκομείων με επιχειρηματικά κριτήρια.

Τα επιχειρήματα αυτά δεν τα προβάλλουν μόνο τα νεοφιλελεύθερα στελέχη που σχετίζονται με την σημερινή κυβέρνηση αλλά προβάλλονται και από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Δεν θα μπορούσε άλλωστε αλλιώς να αντιμετωπίζουν αυτό το ζήτημα αφού τόσο η σημερινή όσο και η χθεσινή κυβέρνηση πήραν μια σειρά μέτρα που οδηγούσαν στην πλήρη εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών υγείας και τη λειτουργία των νοσοκομείων ως επιχειρηματικές μονάδες.

Η συνέχιση της λειτουργίας της ΕΣΑΝ ως ΚΕΤΕΚΝΥ Α.Ε. , η εισαγωγή των DRG,s η προσπάθεια για αύξηση των ιδίων εσόδων μέσω των ιδιωτικών ιατρείων στα νοσοκομεία, οι εξαγγελίες για συμβάσεις με ασφαλιστικές εταιρίες, ο ιατρικός τουρισμός σε συνδυασμό με τη μείωση της κρατικής χρηματοδότησης κινούνται σε αυτή η την κατεύθυνση.

Σε μια τέτοια πολιτική οι σκληροί νεοφιλελεύθεροι μάνατζερ είναι απόλυτα αναγκαίοι για να εφαρμόσουν αυτές τις πολιτικές που στόχο έχουν να σταματήσει το κράτος να πληρώνει για την υγεία και όλα τα βάρη να μεταφερθούν στις πλάτες των πολιτών είτε μέσω των εισφορών τους στα ασφαλιστικά ταμεία είτε με πληρωμές από την τσέπη τους.

Είναι προφανές ότι το ζήτημα της υγείας είναι πολιτικό και θα λέγαμε βαθιά ταξικό. Για το αγωνιστικό τμήμα του εργατικού και υγειονομικού κινήματος αυτό που πρέπει να αλλάξει δεν περιορίζεται κυρίως στον τρόπο διοίκησης, χωρίς βεβαίως να προσπερνάμε τις παλαιοκομματικές τακτικές των κουμπάρων και των ανθρώπων του κομματικού σωλήνα. Είναι πρώτα από όλα η ανατροπή των νεοφιλελευθέρων επιλογών και η εφαρμογή μια άλλης πολιτικής που στο κέντρο της θα έχει τον άνθρωπο και τις ανάγκες του σε υπηρεσίες υγείας και όχι την αντιμετώπιση της υγείας με όρους εμπορεύματος.

* Ο Κόνιαρης Χρήστος είναι μέλος του Γ.Σ. της ΠΟΕΔΗΝ με την παράταξη ΜΕΤΑ Υγειονομικών